Vier jaar geleden lag Mina voor het eerst in mijn armen. Ik had zo naar de geboorte van mijn klein meisje uitgekeken.
Op het tweede herdenkingsfeest vierden we opnieuw dat Mina -veel te kort- bij ons mocht zijn. Bruno en Noëlia brachten samen “Beautiful that way” van Noa. Het was een prachtige dag.
Vandaag vierden we vooral met verdriet…
Dag Bruno en Hanne,
Mooi om te zien hoe jullie erin slagen jullie verdriet te blijven verwoorden. Mina heeft voor altijd vele harten gestolen. Veel liefs. Kristel en Wim
LikeLike
9 juni: wij zagen Ruben op zijn verjaardag (6 jaar!, we dachten aan Mina op haar verjaardag (zou 4…) en aan jullie. Papa en mama
LikeLike
Veel te kort … maar ze blijft er voor altijd een beetje bij.
LikeLike